Νίκος Καραβίας: Κρανίου τόπος, είναι το Κάστρο. Και μετά μου λένε εμένα ότι νοιάζονται σοβαρά για τον τουρισμό στην Νάξο; Στο Κάστρο δεν υπάρχει μια κοινόχρηστη τουαλέτα. Το ξέρεις; Ξέρεις τί βρόμικα, με ακαθαρσίες, ‘πάμπερς’ μαζεύω κάθε πρωί;»

Ο Νίκος Καραβίας ένας από τους ελάχιστους καστρι(α)νούς συντοπίτες μας Χωραϊτες.

Ο Νίκος εδώ και δεκαπέντε χρόνια λειτουργεί στην δυτική πλευρά του κάστρου ένα Ιδιωτικό Ενετικό Μουσείο και έναν Χώρο Πολιτιστικών Εκδηλώσεων. Παραπλεύρως των εν λόγω χώρων στεγάζονται, το Ίδρυμα Βυζαντινών & Ενετικών Ερευνών και το Ίδρυμα Βυζαντινών & Ενετικών Ερευνών & Μελετών, που αποτελούν μέρος των δραστηριοτήτων του ιδίου.

Ο Ν.Κ., μας μιλάει για το Κάστρο και την σημερινή του εικόνα. Και επισημαίνει, μεταξύ των άλλων: «Τίποτε, Γιάννη… Κρανίου τόπος, είναι το Κάστρο. Και μετά μου λένε εμένα ότι νοιάζονται σοβαρά για τον τουρισμό στην Νάξο; Στο Κάστρο δεν υπάρχει μια κοινόχρηστη τουαλέτα. Το ξέρεις; Ξέρεις τί βρόμικα, με ακαθαρσίες, ‘πάμπερς’ μαζεύω κάθε πρωί;»

Ασυγκράτητος, ο Νίκος Κ., δηλώνει:

-«Δεν ξέρω  τί φταίει και αυτός ο τόπος δεν λέει να πάρει μπροστά. Η κατάρα της Αριάδνης είναι; Η κατάρα των αρχαίων θεών; Δεν ξέρω τι να σου πω. Και είναι το νησί μας πολύ όμορφο. Στο λέω εγώ που έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο.

Δηλαδή υπάρχουν τόσο απλά πράγματα που δεν τα κάνουμε. Αν είμαστε κι εμείς λιγάκι πιο προσεκτικοί πολλά πράγματα θα ήταν καλύτερα.»

-«Γιάννη, στο σπίτι σου άμα καλέσεις έναν φίλο σου δεν θα φροντίσεις να είναι καθαρό και να μην υπάρχουν… σάπια κρέατα εδώ κι εκεί ή μια σκούπα σπασμένη και πεταμένη σε μια γωνιά; Γιατί στο νησί μας να υπάρχουν στους δρόμους αυτά τα πράγματα; Τελικά, τι θέλουμε από το νησί; Να αυτοκαθαρίζεται; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Πρέπει κι εμείς να είμαστε προσεκτικοί και να νοιαζόμαστε για την καλή εικόνα του τόπου μας. Και οι άνθρωποι που διοικούν έτσι πρέπει να σκέπτονται. Όλοι μας…»

-«Γιάννη, μη μου μιλάς για το Κάστρο της Χώρας. Έχω άποψη και θα σου την πω, να την γράψεις για να την ακούσουν οι αρμόδιοι. Κατά καιρούς τους τα έχω πει κατ’ ιδίαν.

Χρειάζεται η Νάξος να βγάζει μια θετική αύρα. Κάποια πράγματα δεν γίνονται με τον βούρδουλα ή με την αστυνομία ή κατ’ εντολήν του Δήμου…

Για το Κάστρο μας, λοιπόν. Τους έχω πει: Σας προσφέρω τον χώρο δωρεάν. Να ‘στήσω’ τα αφοδευτήρια να σας τα εκχωρήσω και να αναλάβω την εποπτεία και την λειτουργία τους και να μπαίνεις μέσα και να πίνεις νερό. Τους είπα να σας φτειάξω δύο γυναικείες τουαλέτες, δύο ανδρικές και να βάλω και δύο ντουζιέρες. Τίποτε…

Στο Κάστρο δεν υπάρχει μια κοινόχρηστη τουαλέτα. Το ξέρεις;

Ξέρεις τί βρόμικα, με ακαθαρσίες, ‘πάμπερς’ μαζεύω κάθε πρωί; Τίποτε…»

-«Κυλικείο... Τους έχω πει: ‘δεν θέλω να εκμεταλλευτώ καμία κατάσταση. Ένα κυλικείο χρειαζόμαστε στο Κάστρο. Να δίνει νερό ή ένα αναψυκτικό. Και πορτοκαλάδα για έναν χριστιανό που πάσχει από σάκχαρο. Για ένα παιδάκι. Τίποτε περισσότερο… Όμως, τίποτε, Γιάννη… Κρανίου τόπος, είναι το Κάστρο. Και μετά μου λένε εμένα ότι νοιάζονται σοβαρά για τον τουρισμό στην Νάξο;

Όταν ήτανε να ξεκινήσω το μουσείο, φώναξα τον Γιάννη τον Δημητροκάλλη. ‘Ναι’, μου είπε. ‘Μη βιάζεσαι, όμως… θα το αναλάβω, εγώ’.

Ξεκινάω, λοιπόν, τότε το μουσείο. Πάω πρόταση στο Δήμο και τους λέω, ‘δώστε μου την άδεια, να μπορώ να λειτουργώ ένα κυλικείο από τις 9 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ, τις ώρες λειτουργίας του μουσείου, υπό τον απόλυτο έλεγχό σας. Σας εκχωρώ και την εκμετάλλευση, αν θέλετε να την πάρετε… και εν θα δίνω τίποτε περισσότερο από νερό και αναψυκτικά. Τίποτε…»

-«Κρανίου τόπος, το Κάστρο… Τους μιλάω ακόμη και σήμερα, όμως δεν ακούνε κανέναν… Τι να πω…»

-«Πολιτιστικό Κέντρο Καθολικής Εκκλησίας, Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Δήμου, Πολιτιστικό Κέντρο Αρχιεπισκοπής Νάξου - Τήνου ‘Η Αγία Ούρσουλα’. Αυτά τα κέντρα υπάρχουν επάνω στο κάστρο. Τρία κέντρα. Και στην ουσία δεν λειτουργεί κανένα.

Ξοδευτήκανε λεφτά και σε ένα βαθμό κάτι καλό έγινε. Δεν έγινε όμως ένα μικρό μουσείο με ενθυμήματα από αυτά που υπήρχαν στους ιστορικούς χώρους του Κάστρου. Όλα τα πέταξαν. Φοβερά πράγματα, Γιάννη. Όλες τις αναμνήσεις τις πετάξανε. Το μόνο μου μας έμεινε και ρίζωσε στο Κάστρο είναι η… αδιαφορία των αρμοδίων. Δεν υπάρχει τίποτε εκεί πάνω. Μόνο τα κτήρια, υπάρχουν.»

-«Αυτά τα κτήρια που σου περιέγραψα θα έπρεπε να διοικούνται από έναν καλό ‘καπετάνιο’ με βοηθούς δύο ικανότατους και δραστήριους ανθρώπους. Όλο αυτό το συγκρότημα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ένας φορέας πολιτιστικός και όχι μόνο.

Θα μπορούσαν, αν ήθελαν, να διοργανώνουν εκεί εργαστήρια σεμινάρια, συνέδρια, να γίνεται εκεί η παρουσίαση ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Και όλα αυτά θα έπρεπε να γίνουν γνωστά στο εξωτερικό μέσω διαδικτύου. Να βγουν και να πουν: ‘Αυτό είναι το Βενετσιάνικο Κάστρο, στην Χώρα Νάξου». Πώς νομίζεις πώς διαφημίστηκε το Μονακό; Έχω φιλοξενηθεί, εκεί. Βρήκαν το σλόγκαν το Πριγκιπάτο του Μονακό» Εδώ, θα έπρεπε να λένε «Εδώ, είναι το Βενετσιάνικο Κάστρο της Νάξου, για συνέδρια και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις…»

-«Τα έχω πει αυτά και στους πρώην και στους νυν, αλλά τίποτε…

Εάν, Γιάννη, δεν είχα το σπίτι μου εκεί, θα ‘τανε γεμάτο με σκ… το Κάστρο στις περισσότερες γωνιές του». 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΛΑΧΑΚΗΣ