«Με έξι εκατομμύρια ευρώ έχετε πραγματικό αεροδρόμιο»

Ο πρόεδρος της ΟΣΥΠΑ Βασίλης Αλεβιζόπουλος μιλάει για το κόστος επένδυσης στο αεροδρόμιο της Νάξου, τονίζει ότι πρέπει να υπάρξει …πολιτική βούληση και ξεκαθαρίζει το τοπίο σχετικά με το εάν θα μπει ή όχι λουκέτο στα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας και δη τα μικρά σε Κυκλάδες και Δωδεκάνησα

Από την περασμένη Κυριακή όταν πήρε έκταση το δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος σχετικά με το μέλλον των περιφερειακών – ως επί τω πλείστο – αεροδρομίων αρκετή συζήτηση έχει γίνει και έχει κτυπήσει κόκκινο η φιλολογία σχετικά με την επόμενη ημέρα. Τα 22 αεροδρόμια που είναι ένα βήμα πριν το λουκέτο με βάση τουλάχιστον την πρόταση που έχουν καταθέσει τα διευθυντικά στελέχη της Lufthansa (ιδιωτικής γερμανικής εταιρίας) προς την Κυβέρνηση έχοντας το ρόλο του άτυπου συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ είναι τα εξής: Αλεξανδρούπολης, Αράξου, Καλαμάτας, Νέας Αγχιάλου, Λήμνου, Χίου, Καστοριάς, Κοζάνης, Ιωαννίνων, Σκύρου, Σύρου, Ικαρίας, Λέρου, Καρπάθου, Νάξου, Πάρου, Μήλου, Κυθήρων, Αστυπάλαιας, Καστελλόριζου, Σητείας και Κάσου. Η πρόταση βέβαια δεν είναι καινούργια, έχει κατατεθεί και την περασμένη Άνοιξη, αλλά τότε υπήρξε ισχυρή αντίδραση από την Κυβέρνηση. Μάλιστα, σε μία προσπάθεια να διαφυλαχτεί το μέλλον τους η Κυβέρνηση είχε προχωρήσει στη δημιουργία μίας Ανώνυμης Εταιρίας Διαχείρισης Αεροδρομίων (ΑΕΔΑ), ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου που θα αναλάμβανε και την διαχείρισή τους.

Καταγγελία

Πόσο όμως εύκολο είναι κάτι τέτοιο και γιατί οι γερμανοί ξανάρχονται; Τα συγκεκριμένα αεροδρόμια (στα οποία πρέπει να προστεθούν ουσιαστικά κι αυτά της Σαντορίνης και Μυκόνου για λόγους που έχουν σχέση με τα έσοδα που φέρνουν καθώς δεν λειτουργούν σε κανονικούς ρυθμούς και τους 12 μήνες του χρόνου) λογίζονται ως …ορφανά καθώς δεν τοποθετήθηκαν στις δύο ομάδες προς αποκρατικοποίηση των αερολιμένων και τα οποία είναι έτοιμα προς πώληση. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι έχει μείνει εκτός από κάθε διαδικασία και το προς κατασκευή αεροδρόμιο στο Καστέλι της Κρήτης γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει όπως αποδείχτηκε εμπορικό ενδιαφέρον καθότι σήμερα όλα τα αεροδρόμια κινούνται με βάση όχι την κίνηση επισκεπτών που έχουν αλλά με την εκμετάλλευση των εμπορικών χώρων που έχουν γύρω τους…  Σύμφωνα λοιπόν με τις καταγγελίες του προέδρου της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας κ. Βασίλη Αλεβιζόπουλου, στελέχη του Υπ. Μεταφορών έχουν δεχθεί εισήγηση από τη συγκεκριμένη γερμανική εταιρία που χωρίς καμιά θεσμική ιδιότητα και υπερβαίνοντας το ρόλο της, εισηγήθηκε εκ νέου τα 19 αεροδρόμια που έχουν μείνει ορφανά, απλώς να κλείσουν! Πηγές μάλιστα εκ μέρους των συνδικαλιστών αναφέρονται και στη διάθεση των Γερμανών να πουληθούν κατόπιν όλες αυτές οι περιοχές των αεροδρομίων ως κομμάτια real estate στο πρότυπο του Αεροδρομίου του Ελληνικού. Κοινώς θα έχουμε πολλά μικρά… Ελληνικά.

Μείωση

Το πρόβλημα βέβαια είναι τώρα ότι η συγκεκριμένη πρόταση μοιάζει να αρέσει και στην Τρόικα που την έχει υιοθετήσει ενώ ενδεχομένως να παίξει και ρόλο η απόφαση της Κομισιόν να αποδεχτεί την συγχώνευση των δύο ελληνικών εταιριών (Olympic Air και Aegean Airlines) μέσω εξαγοράς της πρώτης από τη δεύτερη με ημερομηνία σταθμό την 18^η Οκτωβρίου 2013. Πλέον στον ελληνικό εναέριο χώρο θα πετάει μία εταιρία αν και αμφότερες θα κρατήσουν (άγνωστο για πόσο) το όνομα, το πτητικό τους σήμα και τους προορισμούς που έχουν έως σήμερα. Μάλιστα σε σχετική ανακοίνωση από την Aegean Airlines ανακοινώθηκε ότι «Μεγαλώνουμε και καλούμαστε να γίνουμε ακόμα καλύτεροι, να στηρίξουμε ακόμα περισσότερο την Περιφέρεια και να διασφαλίσουμε ποιοτική πρόσβαση και στο πιο μικρό νησί της Ελλάδας. Οι οικονομίες κλίμακος θα μας επιτρέψουν να προσφέρουμε ακόμη πιο χαμηλούς ναύλους στο εσωτερικό, ιδιαίτερα προς τα μικρά νησιά της χώρας». Εδώ βέβαια υπάρχει μία μικρή παγίδα. Η μαμά πλέον εταιρία (βλ Aegean Airlines) δεν έχει μικρά ελικοφόρα αεροπλάνα και αυτός είναι ο λόγος που έχει την ..ανάγκη της Olympic Air ώστε να καλύπτει τις άγονες γραμμές και τα μικρότερα αεροδρόμια της Ελλάδας.

 

Λόγοι

Τι θα γίνει όμως όταν εκλείψουν αυτοί οι λόγοι; Τα αεροδρόμια στην Ελλάδα κατασκευάστηκαν για περισσότερους από έναν (επικοινωνιακούς) λόγους. Ο βασικός έχει να κάνει με το κοινωνικό προφίλ που έχει η χώρα και οφείλει να καλύπτει τις ανάγκες όλων των κατοίκων. Υπάρχουν οι τουριστικοί λόγοι, οι εθνικοί και οι γεωγραφικοί που ωθούν μία Κυβέρνηση να διατηρεί αεροδρόμια ακόμη και στις πλέον απομακρυσμένες περιοχές. Πως αλλιώς θα εξυπηρετούνται οι κάτοικοι. Εξού και οι επιδοτούμενες γραμμές. Μόνο που εδώ υπάρχει μία βασική διαφορά. Η κάλυψη αυτών των χρημάτων δεν γίνεται μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά μέσα από τα έσοδα της ΥΠΑ (Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας) που έχει και την ευθύνη για την ομαλή λειτουργία όλων των αερολιμένων στην Ελλάδα. Είχαμε την ευκαιρία δύο φορές μέσα στην εβδομάδα να μιλήσουμε με τον πρόεδρο της ΟΣΥΠΑ κ. Βασίλης Αλεβιζόπουλο ο οποίος όχι μόνο μας ανέλυσε τι γίνεται με την πρόταση των γερμανών αλλά μας έδωσε και μία σαφή εικόνα για την επόμενη ημέρα όσον αφορά το αεροδρόμιο της Νάξου. Κάτι που θεωρούμε ότι μας ενδιαφέρει άμεσα και με δεδομένο ότι το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει κινήσεις από την Δημοτική Αρχή για επέκταση και αλλαγή των υπαρχόντων δεδομένων όσον αφορά το αεροδρόμιο που βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση από τα υπάρχοντα αεροδρόμια στην Ελλάδα.

Μελέτη

Και όπως μας τόνισε «να πω την αλήθεια έχω έρθει μία φορά στην Νάξο, όταν είχε ανοίξει και μου είχε δώσει την εντύπωση της καντίνας. Χωρίς να θέλω να παρεξηγηθώ αλλά με μία τέτοια εικόνα πως θα μπορέσει να λειτουργήσει και να φέρει έσοδα; Δεν έχει περιβάλλοντα χώρο και απλά είναι ένα μικρό κτήριο και ένας αεροδιάδρομος. Μίλησα μετά την πρώτη μας κουβέντα με τον νυν διοικητή της ΥΠΑ κ. Αναστάσιο Κόκκινο και μου μετέφερε ότι είναι σχεδόν έτοιμη η μελέτη σχετικά με την επόμενη ημέρα του αεροδρομίου στη Νάξου. Η πρόταση της ΥΠΑ είναι για επέκταση του αεροδιαδρόμου στα 1200 μέτρα καθαρού διαδρόμου σε σχέση με τα 900 μέτρα που είναι σήμερα, κάτι που σημαίνει ότι ανεβαίνει κατηγορία το αεροδρόμιο και έχει την ικανότητα να δεχτεί και πτήσεις charter. Βέβαια για να γίνει κάτι τέτοιο προβλέπονται απαλλοτριώσεις γης στη γύρω περιοχή. Επίσης χρειάζεται βελτίωση και κατασκευή νέου κτηρίου και θα έλεγα ότι στο μυαλό μου είναι το νέο αεροδρόμιο της Κάσσου, το οποίο παραδόθηκε στα τέλη του 2010».

Κόστος

«Με βάση τα οικονομικά δεδομένα το κόστος για τις εργασίες αυτές είναι περίπου στα έξι εκατομμύρια ευρώ, αλλά πλέον θα έχει η Νάξος ένα κανονικό αεροδρόμιο και όχι τη καντίνα που έχει τώρα. Όμως, για να προχωρήσει το σχετικό project θα πρέπει και η τοπική κοινωνία να βάλει το χέρι της. Απ’ ότι έχω μάθει δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για να γίνει αυτό το έργο. Άρα πρέπει η δημοτική και η περιφερειακή αρχή να πιέσει όσο γίνεται περισσότερο , τονίζοντας την ανάγκη της αναβάθμισης του αεροδρομίου προς τα αρμόδια υπουργεία. Το κόστος αναβάθμισης μπορεί να γίνει μέσω χρημάτων που θα προσφέρει η ΥΠΑ (σ.σ. έχει δικό της ταμείο και δεν αντλεί χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό) καθότι έχει τις τεχνικές υπηρεσίες για να προχωρήσει σε μία τέτοια κίνηση και σε βάθος χρόνου μίας τριετίας. Επίσης μπορεί να χρηματοδοτηθεί και μέσω Ευρωπαϊκού προγράμματος αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται να είναι ώριμες οι μελέτες. Δυστυχώς στη παρούσα φάση και με δεδομένο ότι μετέφερα τις σχετικές πληροφορίες δεν είμαι σε θέση να απαντήσω σε τυχόν ερωτήσεις που αφορούν λεπτομέρειες ή έχουν σχέση με πιο ειδικά θέματα. Αυτό που μπορώ να επαναλάβω είναι ότι εάν υπάρχει η απαραίτητη πίεση και το ενδιαφέρον από την Τοπική αρχή τότε υπάρχουν πιθανότητες να γίνει το έργο. Αλλιώς θα μείνει στα χαρτιά»…

Κίνηση

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Αλεβιζόπουλος δεν έχει και την καλύτερη εικόνα για τον περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κ. Μαχαιρίδη καθώς όπως ανέφερε «όσες φορές έχω πάει στην Ρόδο και την Κω για να τον συναντήσω και να μιλήσουμε για το μέλλον των αερολιμένων της περιφέρειας όπου έχει την ευθύνη, αποφεύγει να με συναντήσει. Δεν ξέρω γιατί» Από εκεί και πέρα μιλώντας σε γενική βάση για το μέλλον των αεροδρομίων με βάση την γερμανική πρόταση, ο πρόεδρος της ΟΣΥΠΑ τονίζει ότι «δυστυχώς το παιχνίδι έχει χοντρύνει και δεν το έχουν αντιληφθεί οι Έλληνες πολιτικοί. Θεωρούν ότι εάν πουλήσουν τα αεροδρόμια θα λύσουν το πρόβλημα του χρέους. Αλλά αλήθεια τι θα κερδίσουν εάν έχουν ως αντίτιμο 400 εκατομμύρια ευρώ για τα 20 αεροδρόμια που βγάζουν στο σφυρί; Έχει λογική μία τέτοια ενέργεια; Ένας ιδιώτης για να πάρει την εκμετάλλευση του αεροδρομίου θέλει έσοδα. Και αυτά με την μορφή που έχουν σήμερα τα ελληνικά αεροδρόμια και την μικρή σχετικά κίνηση - καθότι μιλάμε για περίπου 35.000.000 επιβάτες (το 1/5 περίπου της κίνησης που έχει το Χίθροου στην Αγγλία) – είναι δύσκολη η απόσβεσή της επένδυσής τους. Λέμε για τα αεροδρόμια της Μυκόνου ή της Σαντορίνης τα οποία είναι προς πώληση αλλά τελικά δεν θα αξιοποιηθούν όπως πιστεύω εγώ. Και ξέρετε γιατί; Μα για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχουν σταθερή υψηλή κίνηση και τους 12 μήνες. Και συν τοις άλλοις δεν έχουν εμπορική αξία για έναν επενδυτή. Το μεγαλύτερο νέο αεροδρόμιο που χρειάστηκε να κατασκευάσει η Ελλάδα ήταν στο Καστέλι της Κρήτης, επένδυση ύψους 1,2 δις. Αυτό έχει μείνει στα χαρτιά γιατί πολύ απλά όσοι επενδυτές ήρθαν κατάλαβαν ότι από τη στιγμή που δεν υπάρχουν εμπορικά κέντρα δίπλα του δεν θα έχουν έσοδα».

Παρανυχίδα

«Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή διαθέτει τους μεγαλύτερους φόρους από κάθε άλλη χώρα όσον αφορά τα αεροδρόμια. Είμαστε στο 80% όταν ο μ.ο. στην Ευρώπη είναι στο 40%.Πόσο περισσότερους φόρους μπορεί να βάλει ένας επενδυτής για να αρχίσει να κερδίζει; Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όλοι είναι ότι τα αεροδρόμια είναι αναγκαία για την χώρα λόγω της ιδιομορφίας και της νησιωτικότητάς της. Δεν μπορείς να υπολογίζεις κάθε κίνηση με βάσει τους αριθμούς όπως έκαναν οι γερμανοί στη πρότασή τους. Πριν από έναν χρόνο ήρθαν Κορεάτες στην Ελλάδα για να συζητήσουν καθώς έμαθαν ότι η χώρα μας σκέφτεται να ιδιωτικοποιήσει τα 40 αεροδρόμια της. Αυτοί έχουν 12 αεροδρόμια και έφεραν στην Ελλάδα μία ομάδα από 100 καθηγητές και μελετητές. Επί ημέρες μιλούσαμε για όλα τα θέματα και τελικά κατέληξαν ότι δεν τους συμφέρει να προχωρήσουν σε αυτό το μοντέλο. Αντίθετα εμείς με μία τεράστια προχειρότητα και στο όνομα της εισροής περίπου 400 εκατομμυρίων, μίας παρανυχίδας από το χρέος της χώρας είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε τα αεροδρόμια μας. Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε μία εθνική πολιτική στο συγκεκριμένο θέμα, οι άγονες γραμμές δεν κοστίζουν στον έλληνα φορολογούμενο καθώς επιδοτούνται από τα ταμεία της ΥΠΑ κι όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό, να προχωρήσουμε επιτέλους στην ανάπτυξη των υποδομών στα υπάρχοντα αεροδρόμια, να τα εκσυγχρονίσουμε και να τους δώσουμε την δυνατότητα να φέρουν έσοδα. Αυτό μπορεί να γίνει με έναν απλό τρόπο: γιατί να τα εκσυγχρονίσουμε με 250 εκατομμύρια ευρώ ώστε να πουληθούν και να μην τα κρατήσουμε για τον εαυτό μας. Γνώσεις έχουμε και μπορούμε να το κάνουμε. Απλώς η πώληση στους ιδιώτες θα φέρει σχεδόν άμεσα το μαρασμό από τη στιγμή που θα κατανοήσουν ότι δεν έχουν κέρδη. Και ένας ιδιώτης πολύ εύκολα επιλέγει τη λύση του λουκέτου καθώς δεν υπάρχουν οι στρατηγικοί λόγοι που ωθούν μία κυβέρνηση να έχει ανοιχτό ένα αεροδρόμιο…» 

ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ