Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

«Κάθε σταγόνα μετράει»



Η 11
χρονη Μαρία Καρεγλά μιλάει για την βράβευσή της στο διαγωνισμό του ΟΙΚΑΔΕ της Τράπεζας Κύπρου και του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης με θέμα «νερό, ο θησαυρός μου» - Πως επέλεξε το έργο, τι ήθελε να τονίσει, αναφέρεται στα όνειρά της – Τι λέει η δασκάλα της Φιλίππα Φλώρακα

Τι κι εάν είναι μόλις 11 ετών; Έχει ήδη επτά χρόνια στη πλάτη της ζωγραφίζοντας, ενώ μεταφέρει και τα γονίδια της μητέρας της, της Ριτ, η οποία ζωγραφίζει ερασιτεχνικά μεν, υπέροχα δε… Και όπως λένε το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει.

Όταν όμως υπάρχει και η σωστή δασκάλα, τότε το αποτέλεσμα είναι να το …πιεις στο ποτήρι. Η Μαρία Καρεγλά μπορεί να δηλώνει ότι θέλει να γίνει δημοσιογράφος ώστε να αποτελεί πηγή πληροφόρησης και να γνωρίζει τα νέα πρώτα απ΄ όλους, όμως για την ώρα διακρίνεται για τις καταπληκτικές της επιδόσεις στην ζωγραφική. Εντάξει, όχι μόνο σ’ αυτό. Παίζει πιάνο, ασχολείται με το βόλεϊ, μαθαίνει αγγλικά και σε όλα της τα μαθήματα είχε δέκα (10), αλλά όπως τονίζει «σ’ αυτά πρέπει να κάνεις συγκεκριμένες κινήσεις και να μην βγεις έξω από τα όρια. Στη ζωγραφική όμως έχεις  την δυνατότητα να εκφράζεις αυτό που νιώθεις. Έτσι κι εγώ, μ’ αυτό τον τρόπο  ζωγραφίζω. Ανάλογα με τη διάθεσή μου, όταν είμαι χαρούμενη, όταν είμαι θυμωμένη, βγάζω στον καμβά αυτό που αισθάνομαι»

Ανταπόκριση
Κάποιοι θα πουν ότι η ζωγραφική είναι η ιδανική ψυχοθεραπεία, καθώς μπορείς να εκφράζεις αυτό που νιώθεις. Στα 11 της χρονιά – μαθήτρια της 5ης τάξης στο 4ο Δημοτικό σχολείο της Χώρας Νάξου -  η μικρή Μαρία προφανώς και δεν έχει ανάγκη από κάτι τέτοιο. Απλά με το πινέλο της και με αρκετή δόση σουρεαλισμού (σ.σ. η πραγματική λειτουργία της ψυχής. Η σκέψη υπαγορεύεται χωρίς τον έλεγχο της λογικής και πέρα από κάθε αισθητικό ή ηθικό έλεγχο) γοητεύει όσους έχουν δει έργα της. Όπως αναφέραμε εδώ και επτά χρόνια ασχολείται. Η μητέρα της Ριτ και ο πατέρας της Αποστόλης έψαχναν να βρουν μία δραστηριότητα που θα ήταν δημιουργική και παράλληλα θα την βοηθήσουν να εκφραστεί. Και την βρήκαν στην ζωγραφική. Όμως σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή της έπαιξε και η δασκάλα της, η Φιλίππα Φλώρακα που διαθέτει το εργαστήριο Παιδικής Τέχνης. Από τη στιγμή λοιπόν που η μικρή Μαρία βρήκε την ιδανική στέγη, το ταλέντο της απογειώθηκε. Και όπως μας αναφέρει η κ. Φλώρακα « η εξέλιξή της είναι σημαντική. Ξεκινήσαμε από το προ - νήπιο και έχουμε ως στόχο να προλάβουμε από νωρίς την φαντασία των παιδιών ώστε να μην ξεφύγουν. Η Μαρία ανταποκρίνεται τέλεια στις καλλιτεχνικές ανησυχίες και μπορώ να πω χωρίς να ακούγεται υπερβολικό ότι η σκέψη και η τεχνική της είναι εφάμιλλη ενός μεγάλου καλλιτέχνη. Θα μπορούσα να την συγκρίνω ακόμη και με τον Πικάσο όταν μιλάμε για τεχνική, με τα έργα του οποίου είναι πιο κοντά. Βλέπετε πριν από κάθε έργο μιλάμε με τα παιδιά για τη ζωή των καλλιτεχνών, για τον τρόπο που μεγάλωσαν, για τις παραστάσεις που είχαν. Κι αυτό για να αντιλαμβάνονται τα βιώματα που είχαν αυτοί οι καλλιτέχνες όταν έπιασαν το πινέλο. Δεν κάνουμε σχέδιο στο εργαστήριο απλά τα παιδιά έχουν την δυνατότητα να εκφραστούν όπως νιώθουν ελεύθερα»

Αξία
Η Μαρία Καρεγλά τον περασμένο Σεπτέμβριο ενημερώθηκε από τη δασκάλα της ότι θα μπορούσε να πάρει μέρος στον διαγωνισμό «νερό, ο θησαυρός μου», έναν διαγωνισμό που διοργάνωνε το ΟΙΚΑΔΕ της Τράπεζας Κύπρου και του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης. Στην κατηγορία της, αυτή του Δημοτικού κατέθεσαν έργα περίπου 2500 παιδιά από 244 σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και εργαστήρια είτε σε ατομικό είτε σε ομαδικό επίπεδο. Και η Μαρία κέρδισε το πρώτο βραβείο. Το ερχόμενο Σάββατο θα βρίσκεται στην Αθήνα και θα παραλάβει το βραβείο για το έργο της «μία σταγόνα νερό που πέφτει στο νερό» Όταν την ρωτήσαμε πως επέλεξε το συγκεκριμένο έργο μας είπε « είχαμε μιλήσει στη τάξη για το νερό και το πόσο πολύτιμο είναι. Μάθαμε ότι δεν πρέπει να το σπαταλάμε. Ήταν ένα θέμα που μου άρεσε. Και με το έργο μου, τη ζωγραφιά μου ήθελα να δείξω σε όλους την αξία του νερού, ότι κάθε σταγόνα μετράει για τι είναι η ίδια μας η ζωή».

Έκφραση
Στα 11 της χρονιά μπορεί να μην ξέρει πόσο σημαντικό είναι πραγματικά το νερό για τη ζωή του πλανήτη αλλά το απέδωσε με έναν τόσο εντυπωσιακό τρόπο που μένεις με το στόμα ανοιχτό για την ωριμότητας της σκέψεως της και βέβαια με την φαντασία της ώστε να αποδίδει ένα τόσο σημαντικό έργο. «Η δασκάλα μας, μας ενθαρρύνει να αποδίδουμε αυτό που νιώθουμε, όπως το φανταζόμαστε., Όπως το θέλουμε να είναι, ανεξάρτητα με την πραγματική του μορφή. Όπως μας αρέσει. Κι αυτό είναι κάτι που με ικανοποιεί. Ο πρώτος άνθρωπος που με ενημέρωσε ήταν η μητέρα μου, στην αρχή είχα την αίσθηση ότι ήθελε να μου κάνει πλάκα. Όμως δεν ήταν, η δασκάλα μου με αγκάλιασε και όλα τα παιδιά στο εργαστήριο μοιράστηκαν μαζί μου την επιτυχία αυτή. Ήταν σαν να είχαν κερδίσει κι αυτά το βραβείο. Μου αρέσουν οι Πικάσο (σ.σ ο κορυφαίος εκπρόσωπος του σουρεαλισμού) και βαν Γκογκ (σ.σ. εκπρόσωπος κυρίως του εξπρεσιονισμού και της αφηρημένης τέχνης) για τον τρόπο έκφρασής τους» Η μητέρα της τονίζει ότι η Μαρία επηρεάζεται αρκετά από τις ιστορίες που ακούει γύρω από τη ζωή των καλλιτεχνών. Όπως όταν έμαθε για το βίο του Αλέξη Ακριθάκη, που έχει ονομαστεί ως ο ποιητής του καμβά. «Όταν λοιπόν έμαθε για το πώς έζησε δεν μπορούσε να ζωγραφίσει. Για δύο ώρες ήταν μπροστά στο καμβά, είχε στεναχωρηθεί» Επεισόδιο που επιβεβαιώνει και η δασκάλα της θέλοντας να δείξει το πόσο επηρεάζεται η μικρή Μαρία από τη ζωγραφική. Όπως όμως λέει η ίδια «αυτό που με ενδιαφέρει είναι να εκφράσω αυτό που νιώθω. Ελεύθερα χωρίς περιορισμούς και στεγανά. Με την φαντασία μου να πω αυτό που αισθάνομαι. Και είμαι χαρούμενη»

Διακρίσεις
Πρέπει να σημειώσουμε ότι για το εργαστήριο (19 χρόνια ζωής) Παιδικής τέχνης της κ. Φλώρακα, η βράβευση της 11χρονης Καρεγλά δεν είναι το πρώτο βραβείο. Πέρυσι είχε τιμηθεί σε επίπεδο νηπιαγωγείου με το 2ο βραβείο η 5χρονη Κατερίνα Νικολαίδη ενώ τα τρία τελευταία χρόνια, μαθητές της κ. Φλώρακα έχουν μόνιμη παρουσία στην Tate Modern στο Λονδίνο. Μία έκθεση που θεωρείται η πιο σημαντική στο χώρο της ζωγραφικής και των Καλών Τεχνών, καθώς φιλοξενεί τα κορυφαία έργα σύγχρονων και μη καλλιτεχνών. Τα τρία τελευταία χρόνια τα έργα των Γιώργου Ματάκια, Ιωάννη Καραγιάννη (σε ατομικό επίπεδο) και Ζωής Κουτάτζη, Λεωνίδα Βασαλάκη (σε ομαδικό) έχουν εκτεθεί στην Tate Modern και τα σχόλια είναι εγκωμιαστικά.  Κα όπως μας τονίζει η κ. Φλώρακα «στις 30 Μαΐου που θα εκτεθούν τα έργα των παιδιών και βέβαια της Μαρίας στο φουαγιέ του Δήμου (σ.σ. έκθεση που γίνεται κάθε χρόνο) θα συνειδητοποιήσετε τις ικανότητές της. Και το πιο εντυπωσιακό είναι ότι δεν είναι μόνο καλή στη ζωγραφική, αλλά σε όλα όσα καταπιάνεται. Είναι επιμελής και αγαπάει αυτό με το οποίο ασχολείται. Έχει αποκτήσει την ικανότητα να εκφράζεται με τον δικό της τρόπο και αυτό είναι το μυστικό για την επιτυχία της».
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου