Η διπλωματία της …γραβιέρας

Άκρως πετυχημένη η αποστολή των αρχισέφ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με στόχο την προώθηση των ελληνικών προϊόντων και της Ελληνικής Γαστρονομίας – Τι είδε και άκουσε ο αρχισέφ Δημήτρης Παπαδόπουλος – Ποια προσβλητική απάντηση έδωσε η Επίτροπος Μαρία Δαμανάκη όταν την ρώτησε ο Δημήτρης Παπαδόπουλος γιατί δεν έρχεται στην Νάξο

Δεν είναι λίγες φορές που η διπλωματία της «γραβιέρας» ή και της «σκορδαλιάς» αποδεικνύεται πιο αποτελεσματική από οποιαδήποτε άλλη. 

Μπορεί ο έρωτας να περνάει από το ..στομάχι αλλά δεν είναι ο μόνος. Και η διπλωματία έχει τη θέση του εκεί. Και έτσι την περασμένη εβδομάδα βρέθηκαν 55 έλληνες αρχισέφ στις Βρυξέλες και δη στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο με στόχο να προωθήσουν τον Ελληνικό τουρισμό. Και όταν λέμε ελληνικός τουρισμός με τη κουτάλα μαγείρων και δη αρχισέφ μιλάμε για τα ελληνικά προϊόντα, την γαστρονομία μας και δη όλα τα καλά της Μεσογειακής κουζίνας τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη. Βέβαια η πρόσκληση δεν ήρθε από κάποιον έλληνα Ευρωβουλευτή αλλά από τον ελληνικής καταγωγής Γερμανού Ευρωβουλευτή Γιώργου Χατζημαρκάκη και με την συμπαράσταση του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη οι σεφ που ανήκουν στην Λέσχη Αρχιμαγείρων Ελλάδος (οι 30 εξ αυτών, ανάμεσά τους και ο Νάξιος Δημήτρης Παπαδόπουλος, αλλά και οι Γαβαλάς από την Ηρακλειά, Χάλαρης από την Τήνο)  έδωσαν τα… ρέστα τους παρουσιάζοντας στους ξένους ευρωβουλευτές και υπαλλήλους εδέσματα μοναδικά απ όλη την Ελλάδα. Από την Μακεδονία και την Θράκη, τα Επτάνησα και την Πελοπόννησο, έως την Κρήτη και τις Κυκλάδες, οι συνταγές που τοποθετήθηκαν στους μπουφέδες έκαναν τους ευρωβουλευτές αλλά και τους υπαλλήλους του κοινοβουλίου να γλύφουν κυριολεκτικά τα δάκτυλά τους από ικανοποίηση.

εξαφάνιση

Το παρών βέβαια έδωσαν και οι μάγειρες (αρχισέφ) από τα Δωδεκάνησα (και Κυκλάδες) και την Βόρεια Ελλάδα και ανάμεσά τους ήταν και ο Νάξιος Στέλιος Κορρές που επίσης συνεργάστηκε με τους συναδέλφους του για την καλύτερη δυνατή εκπροσώπηση της χώρας μας αλλά και των Κυκλάδων σε αυτό το εκπληκτικό event που έδωσε πολλούς πόντους στην Ελληνική κυβέρνηση και τον τουρισμό μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ οι Έλληνες σεφ είχαν προετοιμαστεί για να φιλοξενήσουν στον χώρο περίπου εκατό άτομα, τελικά πέρασαν από τον ελληνικό μπουφέ πάνω από τετρακόσιοι καλεσμένοι. Δεκάδες μπουκάλια από κρασιά απ όλη την Ελλάδα, τσίπουρα από τον Βόλο και τσικουδιά από την Κρήτη και Ούζο Μυτιλήνης καταναλώθηκαν μέσα σε μια ώρα. Αρκετοί μάλιστα από τους παρευρισκόμενους έφτασαν να ζητάνε τις συνταγές από τους έλληνες σεφ που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους παρουσιάζοντας την «άλλη» Ελλάδα. Η πρωτότυπη εκδήλωση έκλεισε όταν εξαφανίστηκε και το τελευταίο κανταΐφι και ο τελευταίος μπακλαβάς από τους μπουφέδες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα πλαίσια της εκδήλωσης προηγήθηκε ημερίδα με ομιλίες στο Ευρωκοινοβούλιο με θέμα "Increasing Greek Productivity through Quality Boost» (η αύξηση της Ελληνικής παραγωγικότητας μέσω της βελτίωσης της ποιότητας) και ομιλητές σημαντικούς εκπροσώπους της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Κοινότητας..

αθόρυβα

Αυτά όσον αφορά τα …τυπικά. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να «δούμε» την εκδήλωση μέσα από τα μάτια του Executive Chef Δημήτρη Παπαδόπουλου, ο οποίος βρέθηκε στις Βρυξέλες από το πρωί της 9^η Απριλίου έως το βράδυ της 11^ης και είχε επαφές με ουκ ολίγους από τους Ευρωβουλευτές. Και οι εντυπώσεις του ήταν ιδιαίτερα σημαντικές και αξιοσημείωτες. «αυτή η εκδήλωση γίνεται συχνά αλλά ήταν η πρώτη που είχε σχέση με την Ελλάδα και την προώθηση των ελληνικών προϊόντων. Με βάση τον προγραμματισμό, θα έπρεπε να δουλέψουμε σε μία τεράστια κουζίνα, αυτή του Ευρωκοινοβουλίου (σ.σ. όπως μας είπε καθημερινά ετοιμάζεται φαγητό για 14.000 ανθρώπους) και σε δύο ώρες να έχουμε έτοιμα πιάτα για πέντε διαφορετικές θεματικές ενότητες. Και η δουλειά που έγινε ήταν εντυπωσιακή. Δουλέψαμε όλοι ήρεμα και κυρίως αθόρυβα. Πριν αρχίσει η εκδήλωση κι ενώ ακόμη είμαστε στο πούλμαν, ο αρχισέφ μας είπε «παιδιά πάμε στην εκκλησία» για να μας τονώσει την σημασία του χώρου. Μου έκανε εντύπωση ότι αν και είμαστε τόσοι πολλοί η δουλειά βγήκε γρήγορα και χωρίς κανείς να φωνάξει ή να ανεβάσει τον τόνο της φωνής του από τη στιγμή που δουλέψαμε υπό σχετική πίεση κυρίως του χρόνου, καθώς στις 3 το μεσημέρι έπρεπε να είναι όλα έτοιμα. Και τα πήγαμε μία χαρά»

πιάτα

Ποια ήταν τα πιάτα που είχαν άρωμα Κυκλάδων και δη Νάξου; Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος μας τα παραθέτει: γραβιέρα με μαρμελάδα σύκου και κεράσι, λουκούμι Σύρου, χορτόπιτα με αρσενικό τυρί, αμυγδαλωτό Νάξου, Μαντολάτο Τήνου, κολοκυθοκεφτέδες με γραβιέρα, κολοκυθοανθοί αυγολέμονο, φέτα τηγανιτή με φύλλο, φλογέρα με τυριά, ταραμοσαλάτα με αυγοτάραχο (έχοντας μαζί μας και την αποστολή του Μεσολογγίου), χταπόδι στιφάδο, παστέλι Κυκλαδίτικο, κουραμπιέδες, Υποβρύχιο Ικαρίας, ταχίνι με πορτοκάλι και βέβαια γιαούρτι με βύσσινο και γαρνιτούρα γλυκό κυδώνι. Υπήρχαν πολλά κρασιά από την Βόρεια κυρίως Ελλάδα και το Βόρειο Αιγαίο αλλά όχι από την Σαντορίνη ή την Πάρο ενδεχομένως γιατί δεν θα υπήρχε η κατάλληλη ενημέρωση. Αυτό πάντως που ήταν ιδιαίτερα σημαντικό ήταν ότι όλα τα προϊόντα που βρέθηκαν στους μπουφέδες είχαν τυποποίηση. Επίσης, στο μπουφέ υπήρχε το Κίτρο Νάξου, η ψημένη ρακί και το ρακόμελο αλλά και το Αμόργιον (ψημένη ρακί Αμοργού).  Κάθε περιοχή είχε τα δικά της προϊόντα πρέπει να σου πω ότι μου έκανε τεράστια εντύπωση η μαρμελάδα ελιά από το Βόλο καθότι ήταν η πρώτη φορά που τη δοκίμασα και έμεινα με τις καλύτερες εντυπώσεις. Επίσης στο μπουφέ υπήρχε το ρυζόγαλο και ο νηστίσιμος χαλβάς. Και οι πέντε μπουφέδες πρέπει να δέχτηκαν περισσότερα από 450 άτομα και παρά το γεγονός ότι μας είπαν ότι η αρχική πρόβλεψη ήταν για 150 άτομα εμείς ως άνετοι είχαμε ετοιμάσει πιάτα για τουλάχιστον 600 επισκέπτες, οπότε εάν σκεφτείτε ότι υπήρχαν και δεύτερα …πιάτα, δεν έμεινε τίποτα στους μπουφέδες».

Σεβασμός

Ζητήσαμε από τον Δημήτρη Παπαδόπουλο να μας περιγράψει τις εντυπώσεις του από την όλα εκδήλωση και μας είπε «κοινή ομολογία όλων, ήταν η καλύτερη εκδήλωση αυτού του είδους εδώ και τέσσερα χρόνια. Έγινε πολύ μεγάλη διαφήμιση για την γαστρονομία της Ελλάδας καθότι καλύφθηκε το γεγονός από αρκετά ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία και έδειξαν όλοι ενδιαφέρον για την κουζίνα μας και τις ιδιαιτερότητες που έχουν τα πιάτα ανά περιοχή. Από την Ελλάδα ήταν μόνο η ΕΡΤ αλλά δεν ξέρουμε πότε θα προβάλει την εκδήλωση. Θεωρώ ότι ήταν μία πολύ καλή κίνηση σε επίπεδο γαστρονομίας και όπως μας είπαν αρκετοί αποτέλεσε ένα καλό κίνητρο ώστε στο άμεσο μέλλον να επισκεφτούν την Ελλάδα. Νομίζω ότι πρέπει να γίνονται αυτού του είδους οι εκδηλώσεις σε κάθε επίσημη διοργάνωση που έχει σχέση με το promotion της χώρας στο εξωτερικό. Άλλωστε όλα περνούν από το στομάχι μας, γιατί όχι και η διπλωματία. Μας έπιασαν ευρωβουλευτές αλλά και υπάλληλοι από διαφορετικές χώρες, μας μίλησαν με τα καλύτερα λόγια. Αρκετοί ήταν μάλιστα αυτοί που έχουν έρθει στη Νάξο και μας στήριξαν. Δεν ένιωσα ότι το έκαναν γιατί είμαστε σε δύσκολη οικονομική θέση, λόγω της κρίσης. Το έκαναν γιατί το ένιωσαν και τρέφουν σεβασμό απέναντι στους Έλληνες»

Τρεις γενιές

Όμως, ο Δημήτρης Παπαδόπουλος είχε συναντήσεις και σε ιδιωτικό επίπεδο τόσο με την επίτροπο Μαρία Δαμανάκη όσο και με τον Γιάννη Μπουτάρη, τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης ενώ έμεινε με τις καλύτερες εντυπώσεις έχοντας απέναντι του, τον οικοδεσπότη Γιώργο Χατζημαρκάκη. Και βέβαια εκμεταλλευόμαστε το γεγονός ότι πήρε μέρος σε σειρά ομιλιών όπου αφουγκράστηκε όχι μόνο το μέλλον της Ευρωζώνης αλλά και της Ελλάδας σε οικονομικό επίπεδο «αυτό που ήταν διάχυτο στην ατμόσφαιρα ήταν οι συζητήσεις σχετικά με το μέλλον της Ευρωζώνης. Ακούγοντας όλες αυτές τις συζητήσεις από ειδικούς, η εντύπωση που αποκόμισα αλλά νομίζω ότι δεν ήταν μόνο δική μου ήταν ότι πολύ απλά η ευρωζώνη όπως την ξέρουμε σήμερα έχει ελάχιστο χρόνο ζωής ακόμη. Δεν έχει μέλλον το συγκεκριμένο μοντέλο και προχωράει προς τη διάλυσή του. Επίσης, ακούγοντας τον Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννη Τσουκαλά συγκράτησα ότι «η ανάκαμψη της Ελλάδας θα χρειαστεί τουλάχιστον 3 γενιές ώστε να μπει σε μία άλλη τροχιά. Και στην δική του γλώσσα, ενός ανθρώπου που ασχολείται με την έρευνα και την τεχνολογία, οι τρεις γενιές είναι περίπου 100 χρόνια»

Σύνδεση

Όμως, ενδιαφέρον έχει η συνάντησή του με τον Γιάννη Μπουτάρη, «ήρθε στις Βρυξέλλες με σκοπό να προωθήσει τα κρασιά της Βορείου Ελλάδας. Είχε στο πλευρό του τέσσερις πολύ γνωστούς οινοπαραγωγούς των περιοχών αυτών αλλά δεν έφερε κανένα δικό του κρασί. Κίνηση που νομίζω ήταν καθαρά πολιτική ώστε να μην προκαλέσει αντιδράσεις. Μιλήσαμε και μου είπε ότι πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να συνδεθεί ακτοπλοϊκώς η Θεσσαλονίκη με τις Κυκλάδες και την Κρήτη. Είναι ένθερμος υποστηρικτής αυτής της πρότασης και μου είπε ότι είναι στο πλευρό μας όταν τον χρειαστούμε. Μάλιστα μας πληροφόρησε ότι είναι σε επαφή για την σύνδεση με τις Σποράδες. Γιατί όχι και με τις Κυκλάδες; Επίσης, μας προσκάλεσε να δώσουμε το παρών του χρόνου στην Θεσσαλονίκη, που θα είναι η Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα νεολαίας. Σε ένα διήμερο παρουσιάσεων ελληνικών πιάτων από κάθε γωνιά της Ελλάδας και δη των Κυκλάδων. Όπως καταλαβαίνουμε το μπαλάκι είναι σε εμάς. Η λέσχη Αρχιμαγείρων κάνει πολύ καλή δουλειά προωθώντας τα ελληνικά προϊόντα σε κάθε γωνιά όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης» Εδώ μπαίνει και η συνάντηση με τον οικοδεσπότη, τον «Γερμανό» Χατζημαρκάκη που «έμοιαζε σαν μικρό παιδί. Το ευχαριστήθηκε πάρα πολύ και μάλιστα όταν του δώσαμε την κορδέλα του επίτιμου σεφ της λέσχης ήταν έτοιμος να μαγειρέψει. Υπογράψαμε και ένα σύμφωνο συνεργασίας ώστε να υπάρχει επίσημη παρέμβαση της Λέσχης σε αρκετά γερμανικά εστιατόρια που θα έχουν στο μενού τους και πιάτα από την Ελληνική κουζίνα»

Μνήμη

Ενδιαφέρουσα όπως ήταν πάνω απ’ όλα η συνάντηση με την Επίτροπο Μαρία Δαμανάκη, η οποία αποκάλυψε στον Δημήτρη Παπαδόπουλο την ιδιαίτερη προτίμησή της για τις Κυκλάδες και δη για την Πάρο «η Δαμανάκη είχε τον γνωστό ξύλινο λόγο. Έκανε πολιτική και τίποτα περισσότερο. Μου είπε ότι πηγαίνει κάθε καλοκαίρι στη Πάρο, την ρώτησα γιατί δεν έρχεται στη Νάξο και η απάντησή της ήταν «τι να έρθω να κάνω; Να φάω γραβιέρα;» Τι είπα ότι μπορεί να έρθει και να δει τον Μανώλη τον Γλέζο, και μου απάντησε «τώωωρα ο Μανώλης; Όταν θέλω να τον δω, τον συναντάω στην Πάρο»…. Της είπα όταν ο Μανώλης ο Γλέζος σε στήριζε στα πρώτα σου βήματα ως πρόεδρος του Συνασπισμού ήταν όλα διαφορετικά και επέλεξε να φύγει προς άλλο μπουφέ. Ξέρεις τι με ενοχλεί; Ότι εμείς οι Έλληνες ξεχνάμε εύκολα. Ίσως να είμαστε διαφορετικοί εάν είχαμε μνήμη» Και στον επίλογο ο αρχισεφ Δημήτρης Παπαδόπουλος τονίζει «Αυτό που κατάλαβα είναι ότι η Ελλάδα έχει μία άλλη εικόνα προς τους εκτός συνόρων κατοίκους, που δεν έχει καμία σχέση με ότι γίνεται εντός. Νομίζω ότι με σωστή προώθηση προϊόντων και κατάλληλη δουλειά από όλους μας αφήνοντας στην άκρη μικρότητες όλα θα είναι καλύτερα. Είμαι πεπεισμένος» 

ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ