Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Μητρόπολη Παροναξίας: Με αγωνία για το μέλλον



Για 12η συνεχόμενη χρονιά η Μητρόπολη Παροναξίας με μία πολύ όμορφη και γεμάτη αναμνήσεις εκδήλωση τίμησε τους 140 επιτυχόντες Ναξιώτες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

Αποτελεί πλέον παράδοση. Και πώς να μην είναι άλλωστε όταν αισίως συμπληρώνει μία ντουζίνα χρόνια… Εδώ και δώδεκα χρόνια αποτελεί το σημείο αναφοράς στη κοινωνία της Νάξου όσον αφορά τους απόφοιτους της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθώς έχουν την τύχη να τιμηθούν από την Ιερά Μητρόπολη Παροναξίας σε μία λιτή συνήθως αλλά με πολλαπλά μηνύματα εκδήλωση. 

Φέτος, συνδυάστηκε με τον εορτασμό των 90 ετών από την Μικρασιατική καταστροφή και όπως τόνισε σε αποστροφή του λόγου του ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Παροναξίας κ. Καλλίνικος «το παράδοξο είναι ότι φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη νίκη της Ελλάδας στους Βαλκανικούς πολέμους και 90 χρόνια από την καταστροφή στην Μικρά Ασία. Μέσα σε δέκα μόλις χρόνια, η Ελλάδα έζησε τόσο σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν το μέλλον της»…
Από τη μία έχουμε τη νίκη που σήμανε την επιστροφή στη μητέρα πατρίδα περιοχών που για αιώνες ήταν στα χέρια των Τούρκων κι από την άλλη είχαμε την ήττα που έβαλε τέλος στις όποιες σκέψεις για την Μεγάλη Ελλάδα. Το ποιος ευθύνεται για την ήττα αυτή μάλλον η ιστορία έχει δείξει τους πρωταίτιους, το ερώτημα όμως είναι γιατί οι νεότεροι δεν έχουν παραδειγματιστεί από την ιστορία ώστε να μην επαναλάβουν τα ίδια λάθη εμπιστευόμενοι ηγέτες χωρών που παραδοσιακά παίζουν διπλό παιχνίδι ενδιαφερόμενοι μόνο για τα δικά τους κέρδη και τίποτα περισσότερο…

Ερωτηματικά
Η βραδιά πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Λυκείου Νάξου που ήταν κατάμεστο και αποδείχτηκε πολύ μικρό για να χωρέσει τους Ναξίους που είτε ήθελαν να απολαύσουν την μαγεία που πρόσφεραν απλόχερα τα μέλη της χορωδίας / μουσικοχορευτικού συγκροτήματος Νάουσας Πάρου είτε να δουν τα δικά τους παιδιά να ανταμείβονται με ένα απλό (ένα στικάκι για μεταφορά δεδομένων), αλλά τόσο ζεστό δώρο από τη Μητρόπολη Παροναξίας για τους κόπους στη διάρκεια των μαθησιακών τους χρόνων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μεγάλος πρωταγωνιστής της βραδιάς ο Μανώλης Πάσος (έχει καταγωγή από την Πάρο μέσω του παππού του ενώ είναι μόνιμος κάτοικος Νάξου), ο εκπρόσωπος των μαθητών που με αρκετό άγχος προσπάθησε να διαβάσει το κείμενο που είχε γράψει θέλοντας να ευχαριστήσει τους διοργανωτές της εκδήλωσης, Όμως, αυτό που έβγαλε ήταν η αγωνία του ίδιου και των συμφοιτητών τους για την επόμενη  ημέρα τους, μετά το πέρας των φοιτητικών τους χρόνων. Θα έχουν άραγε δουλειά; Θα έχει αντίκρισμα το πτυχίο για το οποίο ίδρωσαν μέχρι να το πάρουν στο χέρια τους; Θα είναι ο κόσμος που θα ριχτούν στη μάχη αξιοκρατικός; Ερωτήματα για τα οποία οι μεγαλύτεροι «προσπάθησαν» αρκετά ώστε σήμερα να μην υπάρχει ουσιαστική απάντηση και ο δρόμος τους να μοιάζει μ’ αυτόν του σχοινοβάτη χωρίς το αντίστοιχο δίχτυ προστασίας…

Συγκίνηση
Όμως, η γιορτή όπως αναφέραμε ήταν έντονα συναισθηματικά φορτισμένη καθώς το πρόγραμμα περιελάμβανε μία απίστευτη περιήγηση σε έναν κόσμο και μία εποχή  ξεχασμένη… Αυτή της Μικρασίας της δεκαετίας του 20. Με την βοήθεια της χορωδίας και του μουσικοχορευτικού συγκροτήματος από τη Νάουσα Πάρου και την αφήγηση των Υπαπαντής Ρούσσου – Μενέγου και Σοφίας Αγγελοπούλου, ακούστηκαν τραγούδια, κάλαντα αλλά και κείμενα μίας διαφορετικής φιλοσοφίας που όμως είναι τόσο κοντά στην δική μας. Μοιραία ήρθαν δάκρυα συγκίνησης στα μάτια όλων σκεπτόμενοι εκείνη την εποχή, τα ήθη και τα έθιμα πατρίδων που είναι τόσο κοντινές για αρκετούς από τη Νάξο καθώς υπήρξε μεταναστευτικό ρεύμα αμέσως μετά την Μικρασιατική καταστροφή… Η εκδήλωση όπως συνηθίζεται έκλεισε με τις ομιλίες τόσο του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη όσο των εκπροσώπων του Δήμου (Δήμαρχος, πρόεδρος της κοινότητας Νάξου) όσο και των διευθυντών των Λυκείων του Νησιού. Όλοι αναφέρθηκαν στη προσπάθεια των γονιών ώστε να παιδιά τους να φτάσουν στον επιθυμητό στόχο, στη συμβολή των καθηγητών που έχει ως αποτέλεσμα η Νάξος να θεωρείται ένα από τα πρώτα νησιά στην Ελλάδα σε ποσοστό επιτυχίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά η αλήθεια είναι ότι ξέχασαν μία συγκεκριμένη «τάξη», αυτή των φροντιστών. Καλώς ή κακώς αυτοί είναι που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος κυρίως στην Γ’ Λυκείου και παίζουν το βασικό ρόλο στην επιτυχία των σπουδαστών. Και είναι άδικο να τους ξεχνάμε… 
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου