Η κακή ποιότητα των δρόμων (στενοί και γεμάτοι εμπόδια) σε συνδυασμό με το κυκλοφοριακό αποτελούν τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οδηγοί της εταιρίας ΚΤΕΛ ΑΕ Νάξου – Ο ρόλος των «σχολικών» και οι λύσεις που προτείνουν Λεωφορεία ΚΤΕΛ Νάξου. Για τους μισούς δεν είναι τίποτα περισσότερο από τεράστια αντικείμενα που κινούνται στο χώρο, γεμίζουν τους δρόμους και προκαλούν περισσότερο κακό παρά καλό καθώς συν τοις άλλοις αποτελούν μία πρώτη εικόνα που βλέπουν οι τουρίστες την καλοκαιρινή περίοδο. Για τους υπόλοιπους; Μία χούφτα άνθρωποι που παλεύουν καθημερινά για το μεροκάματό τους, που βλέπουν τα αυτοκίνητά τους να διαλύονται σε αυτοσυντηρημένους ή ανύπαρκτους δρόμους, και οι οποίοι έρχονται να καλύψουν ανάγκες εκεί όπου και το κράτος δεν μπορεί να είναι συνεπής. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι μιλάμε για μία ιδιωτική επιχείρηση με έδρα της Νάξο, που συμπληρώνει φέτος 50 χρόνια ζωής ενώ από το 2003 έχει μετατραπεί σε εταιρία Υπεραστικό ΚΤΕΛ Νάξου Α.Ε. με σκοπό τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών καθώς οι μεταφορικές ανάγκες του νησιού αυξάνονταν ραγδαία.
Ανέκδοτο
Με τον «Καλλικράτη» να παίζει πλέον κυρίαρχο ρόλο στη ζωή της Ελλάδας και δη της Νάξου (η μετατροπή των δύο δήμων σε έναν) τα ΚΤΕΛ ίσως κληθούν να παίξουν κι αυτά το δικό τους ρόλο στην αλλαγή των δρώμενων στην καθημερινότητα της Νάξου. Μία βόλτα από τα κεντρικά γραφεία και μία συζήτηση με τον πρόεδρο κ. Σιδερή φαντάζει ιδιαίτερα χρήσιμη ενώ και το νέο δημοτικό συμβούλιο είχε την τιμή να ακούσει τις πρώτες ανησυχίες και ανάγκες των οδηγών ενόψει της νέας χρονιάς. Άλλωστε εάν κάποιος θέλει να γνωρίσει τις ομορφιές αλλά και την άγρια πλευρά της Νάξου δεν έχει παρά να μπει σε ένα από τα 17 λεωφορεία που έχει ο στόλος της εταιρίας σήμερα (συν δύο μικρότερα που αναμένεται να έρθουν τις επόμενες εβδομάδες) και να κάνει μία βόλτα στο νησί. Δεν ξέρω εάν θα νιώσετε όπως μία Αγγλίδα επισκέπτρια το περασμένο καλοκαίρι που είχε την έμπνευση να κατέβει στη Μουτσούνα. Όπως μας λένε οι οδηγοί «μόλις πάτησε το πόδι της στον δρόμο, μας ευχαρίστησε μας τόνισε ότι είμαστε πολύ καλοί οδηγοί αλλά ζητούσε ένα διαφορετικό τρόπο επιστροφής στην πόλη της Νάξου, Και τελικά επέλεξε να νοικιάσει ταχύπλοο από Μουτσούνα για την Νάξο από το να επιστρέψει οδικώς» Ανέκδοτο που δεν έχει να κάνει με την ικανότητα ή όχι των οδηγών αλλά με την αδυναμία ενός κράτους όλα αυτά τα χρόνια να βελτιώσει το οδικό δίκτυο που παραμένει απαρχαιωμένο και ιδιαίτερα επικίνδυνο.
Σημεία φωτιά
Όπως μας λέει ο κ. Σιδερής (σ..σ είχε και την βοήθεια αρκετών άλλων που άκουγαν την συζήτηση και παρέμβαιναν ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο λέγοντας ακόμη και προσωπικές ιστορίες από τις εμπειρίες τους στο τιμόνι όλα αυτά τα χρόνια) το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα τα λεωφορεία είναι οι δρόμοι αλλά και το γεγονός ότι αρκετά χωριά δεν έχουν την υποδομή ώστε να φιλοξενήσουν ένα μεγάλο λεωφορείο. Θέλετε παράδειγμα; Εκτός από το δρόμο προς την Μουτσούνα από την Απείρανθο, επικίνδυνα σημεία είναι στο Τσικαλαριό, η στροφή προς το Δανακό, ο Άγιος Νεκτάριος στην Κόρωνο, οι γέφυρες σε Εγγαρές και Κωμιακή, η στροφή μέσα στο Σκαδό, η αδυναμία αναστροφής σε χωριά όπως η Γαλήνη, ο Κυνίδαρος η Ποταμιά και βέβαια ο παραλιακός δρόμος Αγίας Αννας – Πλάκα. Κάθε σημείο από τα παραπάνω έχει την δική του ιστορία με κορυφαία αυτή του δρόμου μέσα στη Τραγαία όπου τα λεωφορεία πραγματικά «γλύφουν» τα μπαλκόνια των σπιτιών στην προσπάθεια που κάνουν για αναστροφή. Η και στο δρόμο Αγίας Άννας – Πλάκας όπου το καλοκαίρι τα περάσματα είναι σχεδόν ωριαία με αποτέλεσμα κανείς να μην είναι ευχαριστημένος: οι οδηγοί γιατί βλέπουν το αυτοκίνητό τους να καταστρέφεται και οι επιβαίνοντας καθώς το στομάχι τους από τα σκαμπανεβάσματα φτάνει στο …στόμα τους…
Α – Νάξιοι
Αλλά είπαμε… Εδώ στη Νάξο ζούμε και ορισμένα πράγματα αποτελούν ταμπού. Εξού και η φιλοφρόνηση μίας Κρητικιάς επισκέπτριας το περσινό καλοκαίρι που είπε σε οδηγό «θα πρέπει να λέγεστε Α – Νάξιοι από τη στιγμή που δεν μπορείτε να φτιάξετε έναν δρόμο και δη αυτόν που αποτελεί και το καμάρι του νησιού σας» Όπως είναι κατανοητό η κυρία μιλούσε για τον δρόμο στην Πλάκα. Τα προβλήματα όμως που έχουν σχέση με τους δρόμους δεν σταματούν στο εάν είναι στενοί ή με λακκούβες. Υπάρχει και η έλλειψη συντήρησης καθώς ουκ ολίγες φορές κλαδιά ή πέτρες βρίσκονται πεταμένες στη μέση του οδοστρώματος ενώ φέτος με τις συνεχόμενες βροχές τα ορεινά χωριά αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα με μερικές κατολισθήσεις… Παράλληλα υπάρχει το πρόβλημα ότι δεν υπάρχει οδική παιδεία από τους οδηγούς ΙΧ. Όπως μας αναφέρει οδηγός πριν από μερικές ημέρες έξω από τη Μονή χρειάστηκε να περιμένει ξημερώματα για περίπου μία ώρα καθώς οδηγοί είχαν παρκάρει τα αυτοκίνητά τους σε σημείο που έκλινε το δρόμο του λεωφορείου. Κάτι αντίστοιχο υπάρχει και στις Τρίποδες (από το φούρνο του Λαγογιάννη έως την Ξυλόπορτα) όπου το λεωφορείο περνάει τσίμα τσίμα ενώ ένα οικόπεδο που θεωρείται άνοιξε ώστε να βοηθήσει στη διέλευση των μεγάλων αυτοκινήτων κατέληξε να είναι παρκινγκ
Προτάσεις
Για τους οδηγούς λεωφορείων αυτή είναι μία καθημερινότητα που πιστεύουν ότι μόνο με μεγάλους περιφερειακούς δρόμους που δεν θα επιτρέπουν τη διέλευση οχημάτων μέσα από τα χωριά ή κατοικημένες περιοχές θα δώσουν ανάσες στο κυκλοφοριακό. Κάτι που ισχύει βέβαια και για την πόλη της Νάξου. Σημείο που ξεκινούν και καταλήγουν όλα. Άλλωστε όπως αναφέρουν το καλοκαίρι στην ώρα αιχμής (βλέπε αποβίβαση επιβατών και οχημάτων με την έλευση πλοίων) τίποτα δεν κουνιέται και για να μετακινηθεί ένα λεωφορείο από την αφετηρία στο λιμάνι έως το λύκειο Νάξου χρειάζεται χρονομετρημένα 55 λεπτά της ώρας (!!!) Όχι δεν είναι αστείο ούτε υπερβολή. Δυστυχώς η σκληρή πραγματικότητα. Μία πραγματικότητα που αναγκάζει τους επιβάτες να βρίσουν, να αισθανθούν ότι κάποιος τους εκμεταλλεύεται, να χάσουν το χρόνο τους γιατί πολύ απλά κανείς δεν έχει επιχειρήσει να λύσει το κυκλοφοριακό. Στη συνάντηση που είχαν και θα έχουν τις επόμενες ημέρες με την Δημοτική Αρχή, οι οδηγοί θα προτείνουν γιατί όχι την σωστή χρήση του κεντρικού δρόμου στη Παπαβασιλείου (με την απαγόρευση στάθμευσης των αυτοκινήτων) τη μονοδρόμηση ουσιαστικά του τμήματος από τη Φουντάνα έως του Βιδάλη («ξέρεις πόσες φορές έχω αντιμετωπίσει νταλίκες να έρχονται από απέναντι και να είμαστε στο δρόμο για περίπου μία ώρα» πετάγεται ένας οδηγός και αναφέρει;) όπως και την κατεύθυνση των οχημάτων ΙΧ μέσω του ποταμού και κάτω από τη γέφυρα πίσω από το γήπεδο για όσους θέλουν να φύγουν προς τα χωριά. Ακόμη και την μεταφορά της αφετηρίας στο χώρο που νοικιάζουν ως παρκινγκ των λεωφορείων (κάτω από τον Άγιο Μηνά) έχουν προτείνει (εύκολη πρόσβαση επιβατών από την Παπαβασιλείου) αλλά εάν δεν αλλάξει το κυκλοφοριακό κυρίως στην Παπαβασιλείου και την παραλία (εκεί όπου ο καθένας παρκάρει όπως θέλει) τίποτα δεν θα αλλάξει…
Τρίγωνο
Όπως αναφέρουν λύσεις υπάρχουν, αλλά αισθάνονται ότι οι περισσότεροι μετρούν το πολιτικό κόστος κι αυτός είναι ο βασικός λόγος που δεν προχωρούν σε τομές που θα βοηθήσουν την ομαλή κυκλοφορία αυτοκινήτων στη πόλη. Αισθάνονται άσχημα όταν βρίσκονται στο τρίγωνο Λύκειο – Νοσοκομείο – Ποδοσφαιρικό γήπεδο (4ο δημοτικό σχολείο) καθώς η έλλειψη αστυνόμευσης και κυρίως σηματοδότησης τους μετατρέπει ακόμη και σε τροχονόμους όταν πρέπει να αποβιβάσουν μαθητές.. Ο φόβος του ατυχήματος από κάποιο βιαστικό οδηγό μοιάζει να είναι ως εικόνα μόνιμα στο μυαλό τους. Και αναρωτιούνται ακόμη και …φωναχτά πως γίνεται να μην υπάρχει κάποιος να πάρει την ευθύνη και να βάλει έναν αστυνομικό σε εκείνο το σημείο. Η έστω δύο πινακίδες που να προειδοποιούν τι γίνεται σ’ αυτό το τρίγωνο…
Λιμάνι
Αναφέρουν ότι έχουν ζητήσει την κατασκευή στεγάστρων για τους επιβάτες κυρίως εντός της πόλης και στην Αγία Άννα ή την Πλάκα αλλά όλα έχουν κολλήσει στην γραφειοκρατία. Άντε να εξηγήσεις σε έναν αναψοκοκκινισμένο, ταλαιπωρημένο τουρίστα γιατί στον Άγιο Προκόπιο η στάση του λεωφορείου βρίσκεται ακριβώς πάνω στην στροφή του δρόμου προς την Αγία Άννα κι όχι 50 μέτρα πιο μπροστά ή πίσω ώστε να μην υπάρχει ο κίνδυνος ατυχήματος… Το λιμάνι είναι ένα άλλο αγκάθι για τους οδηγούς με δεδομένο ότι το καλοκαίρι θεωρούνται υπεύθυνοι για όλα τα δεινά. Ζήτησαν να μπουν μέσα ώστε να παίρνουν πιο γρήγορα επιβάτες, αίτημα που απορρίφθηκε. Έχουν την ανοχή των λιμενικών αρχών σε μία αγαστή συνεργασία καθότι απαγορεύεται η στάθμευση στο συγκεκριμένο σημείο αλλά πώς να εξυπηρετήσουν το επιβατικό κοινό όταν δεν μπορούν να κάνουν βήμα… Βλέπετε συν τοις άλλοις το χειμώνα αντιμετωπίζουν ένα ακόμη πρόβλημα: τους γονείς των μαθητών κυρίως των δημοτικών σχολείων οι οποίοι πηγαίνουν να πάρουν τα παιδιά τους με τα αυτοκίνητά τους. Πολύ απλά όσοι δεν έχουν τι να κάνουν καλό θα είναι να βρεθούν εργάσιμη ημέρα γύρω στις 1.00 το μεσημέρι έξω από το 1ο Δημοτικό σχολείο. Και εκεί θα κατανοήσετε γιατί οι οδηγοί λεωφορείων αισθάνονται παγιδευμένοι..
Χρήματα
Και μία που μιλάμε για σχολεία, τα λεωφορεία τους χειμερινούς μήνες μετατρέπονται εν μέρει σε σχολικά. Αναλαμβάνουν να μεταφέρουν από τα ορεινά χωριά μαθητές προς τα γυμνάσια και λύκεια κεντρικών χωριών αλλά τα προβλήματα στο τομέα αυτό έχουν σχέση με την ασυνέπεια του κράτους. Όπως αναφέρει ο πρόεδρος κ. Σιδερής «υπογράψαμε τη σύμβαση τον περασμένο Αύγουστο για το τρέχον έτος και ενώ αναφέρει ότι θα πληρωνόμαστε σε τακτά χρονικά διαστήματα ακόμη δεν έχουμε πάρει ούτε ένα ευρώ. Αντίθετα,. Έχουμε δώσει ήδη εγγυητικές επιταγές ύψους 20.000 ευρώ, ενώ η Νομαρχία και αύριο ο Δήμος με την αλλαγή του Καλλικράτη ακόμη δεν μας έχουν δώσει τίποτα πίσω. Πέρυσι χρειάστηκε να περιμένουμε δύο χρόνια για να πάρουμε χρήματα. Και όλα αυτά την ώρα που τα έξοδα τρέχουν. Δεν έχουμε πρόβλημα να καλύψουμε τις όποιες ανάγκες άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος μας αν και ιδιωτική εταιρία. Τρεις φορές κατάπιαμε την αύξηση του ΦΠΑ ενώ από τις 27 Δεκεμβρίου μας έχει έρθει η αύξηση για τα εισιτήρια. Κάτι τέτοιο δεν το έχουμε κάνει. Είμαστε σε ένα παράξενο καθεστώς καθώς αν και ιδιωτική εταιρία, το κράτος μας ορίζει τις τιμές»
Πιλοτικό πρόγραμμα
Εδώ μπαίνει το θέμα των βραδινών δρομολογίων κυρίως τους χειμερινούς μήνες για να εξυπηρετήσουν κυρίως τους μαθητές που κάνουν φροντιστήρια στην πόλη, το οποίο δοκιμάστηκε πριν από δύο χρόνια σε ένα πολιτικό πρόγραμμα αλλά απέτυχε. Ο λόγος; «Ζητήσαμε εάν μπορούν οι μαθητές να βγάλουν μία μηνιαία κάρτα σε φοιτητική τιμή ώστε να καλύπτεται μέρος των εξόδων μας. Τον πρώτο μήνα είχαμε 19 κάρτες. Τον επόμενο καμία. Πώς να λειτουργήσει αυτό το πρόγραμμα. Εντάξει το επιβατικό κοινό μειώνεται συνεχώς (σ.σ. από το 2009 σε σχέση με το 2010 η μείωση είναι της τάξης των 30.000 εισιτηρίων, αρκετά μεγάλος αριθμός για τα δεδομένα της Νάξου) χωρίς να είναι δική μας η ευθύνη» και εδώ μπαίνει η συζήτηση για το ενδεχόμενο περικοπής δρομολογίων. Όπως αναφέρει ο πρόεδρος «ξέρεις τι είναι να κάνω 110 χιλιόμετρα και να μην έχω έναν επιβάτη; Είμαστε υποχρεωμένοι να καλύπτουμε τα βασικά χωριά μία φορά την ημέρα και δύο φορές εάν καλύπτουν το 60% του επιβατικού κοινού και 2-3 φορές την εβδομάδα όλα τα χωριά. Έλα όμως που τυχαίνει να κάνω τη διαδρομή Νάξος – Απόλλωνας και επιστροφή έχοντας έναν ή κανένα επιβάτη; Γιατί λοιπόν να κρατήσουμε αυτές τις διαδρομές; Το κόστος συντήρησης ενός αυτοκινήτου αυτή τη στιγμή είναι περίπου στις 35.000 ευρώ το χρόνο. Πιστεύει κανείς ότι βγαίνουν αυτά τα χρήματα;»
Πρόσκληση
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου