Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009



ΑΜΙΑΝΤΟΣ...

-Πάμε, λοιπόν, πάλι και σήμερα με ένα θέμα, για το οποίο δεν … οφείλουμε να … τηλεφωνήσουμε σε όλους τους καθ’ ύλην αρμόδιους επισημαίνοντάς τους, τους κινδύνους που η κοινωνία μας διατρέχει… Γιατί, άλλωστε, να τους τηλεφωνήσουμε, αφού το παρακάτω τεράστιο πρόβλημα, το γνωρίζουν παρά πολύ καλά… και το έχουν συζητήσει και μια και δυο και τρεις φορές. Στον αμίαντο αναφέρομαι.
Αμίαντος υπάρχει στο δίκτυο υδρεύσεως. Αμίαντος υπάρχει στα σχολεία.
Το γνωρίζουν ή δεν το γνωρίζουν οι αρμόδιοι; Ναι ή όχι;
Το γράψαμε μια, το γράψαμε δυο και τρεις και δεκατρείς φορές. Εισπράξαμε μια αδιαφορία προκλητική. Εκνευριστική.. Και δικαιολογίες, επίσης, γελοίες.
Για τον αμίαντο που υπάρχει στην σκεπή των άλλοτε αποθηκών της Ενώσεως Αγροτικών Συνεταιρισμών Νάξου, στην καρδιά της Χώρας μέσα, και σε απόσταση αναπνοής από τα παραθυρόφυλλα του 3ου Δημοτικού, το οποίο στις αίθουσές του φιλοξενεί εκατοντάδες παιδιά.
Μας είπαν τότε που το ανοίξαμε το θέμα ότι υπάρχει λύση. Θα την καλύψουμε την σε δύο επίπεδα τεμνόμενη ταράτσα με υλικό που θα στεγανοποιήσει τον φθαρμένο αμίαντο για να μην «σκονίζει» αυτός στα παράθυρα των αιθουσών διδασκαλίας του παρακείμενου δημοτικού Σχολείου.
Δεν έγινε όμως το παραμικρό. Το «ανοίξαμε» εμείς, το θέμα, το κλείσανε με την αδιαφορία τους οι αρμόδιοι. Εμείς, επανήλθαμε. Και γράψαμε για τον αμίαντο στο δίκτυο υδρεύσεως. Προτείναμε μάλιστα την τμηματική αντικατάστασης του δικτύου βάσει χρονοδιαγράμματος αποκαταστάσεως ολόκληρου του δικτύου που αποτελείται από σωλήνες αμιάντου.
Κανενός το αφτί δεν ίδρωσε. Μάλιστα, αρκετοί αυτοδιοικητικοί μας, στον δήμο Νάξου, ισχυρίστηκαν ότι δεν έχουν καταλήξει οι επιστήμονες στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο αμίαντος σκοτώνει τον ανθρώπινο οργανισμό. Κάποιοι -μας είπαν, οι ηγήτορές μας- συμφωνούν ότι ο αμίαντος βλάπτει την υγεία, κάποιοι άλλοι όμως συνάδελφοί τους, τους αμφισβήτησαν!...
Το θέμα κόλλησε… Το διαπιστώνετε, πιστεύω, και εσείς…
Επανερχόμαστε, λοιπόν:
Αμίαντος
- Η επικινδυνότητα του αμίαντου έχει αποδειχθεί χωρίς επιφυλάξεις χρόνια τώρα. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), ο εισπνεόμενος αμίαντος προκαλεί καρκίνο του μεσοθυλίου, των πνευμόνων καθώς και αμιάντωση (ασθένεια των πνευμόνων), μέσα σε 15-20 χρόνια από την εισπνοή.Κατά τον Π.Ο.Υ. δεν υπάρχει ασφαλές κατώτατο όριο εισπνοής. Ο εισπνεόμενος αμίαντος από την κανονική αναπνοή αλλά και από την άδηλη ( από τους πόρους του δέρματος), είναι πολύ πιο επικίνδυνος από τον καταπινόμενο.
Το νερό που διοχετεύεται με αμιαντοσωλήνες είναι εντελώς ακατάλληλο για πλύσιμο ή πότισμα.
- Ο αμίαντος «στοιχειώνει» την ελληνική πραγματικότητα, ακόμη και σήμερα, τρία ολόκληρα χρόνια μετά τη ρητή απαγόρευση της χρήσης του στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από την 1η Ιανουαρίου του 2005 (Οδηγία 1999/77/EC). Εξακολουθεί να υπάρχει σε δεκάδες σχολεία, στο μεγαλύτερο μέρος του δικτύου ύδρευσης, ενώ μπάζα αμιάντου από παλαιά εργοστάσια υπάρχουν διάσπαρτα στην ύπαιθρο...
-Με ρυθμούς χελώνας, βαδίζει το πρόγραμμα απομάκρυνσης του αμιάντου από τα σχολεία, αφού οι νομαρχίες της χώρας δεν φαίνεται να το τοποθετούν ψηλά στις προτεραιότητές τους.
-Χιλιάδες μαθητές νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων (το 80% των επικίνδυνων σχολείων είναι αυτής της βαθμίδας), συνεχίζουν να κάνουν μάθημα... αναπνέοντας ίνες αμιάντου σε περισσότερα από 340 καταγεγραμμένα προβληματικά κτήρια, ενώ πλήθη παιδιών συνεχίζουν να βρίσκονται σε «επικίνδυνα» μη καταγεγραμμένα... ακόμη σχολικά κτήρια!
Μέχρι σήμερα έχουν γίνει δύο μεγάλες καταγραφές, το 2004 και το 2005, κι έκτοτε οι διαδικασίες ελέγχου φαίνεται να έχουν παγώσει...
-Περισσότεροι από 20.000 χλμ. σωλήνες αμιαντοτσιμέντου είναι διάσπαρτοι στο δίκτυο ύδρευσης της χώρας, ακόμη και σήμερα. Τα περισσότερα προγράμματα αντικατάστασης των αμιαντοσωλήνων από p.v.c (πλαστικούς σωλήνες), «τρέχουν» πολύ αργά, αφορούν λίγους δήμους και το κόστος είναι δυσβάσταχτο για τα κονδύλια που διαθέτει η τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι βέβαιον ότι για πολλά χρόνια ακόμη το νερό που πίνουμε θα περνάει από την... «κρησάρα του καρκινογόνου αμιάντου»! Το χειρότερο όλων είναι ότι δεν διενεργούνται εργαστηριακές αναλύσεις όσον αφορά τη διαβρωτικότητα των νερών και την ύπαρξη ινών αμιάντου στα ύδατα.
-«Ο αμίαντος έχει αναγνωρισθεί στην Ε.Ε., ως καρκινογόνος ουσία, τουλάχιστον μια εικοσαετία πριν. Οι ίνες αμιάντου όταν βρίσκονται στα τοιχώματα των σχολικών κτιρίων και εισπνέονται καθημερινώς από τα παιδιά, αρχίζουν να προσβάλλονται οι πνεύμονές τους αλλά και ο εγκέφαλος. Η πρόκληση της ζημιάς στην υγεία όμως που σημαίνει εκδήλωση καρκίνου, μπορεί να εμφανιστεί μέχρι και 15 χρόνια μετά την εισπνοή. Επίσης όσον αφορά τους αμιαντοσωλήνες, η διάβρωσή τους από το νερό, μπορεί να διοχετεύσει αμίαντο στο πόσιμο νερό. Κανείς δεν νοιάζεται», λέει ο καθηγητής Α. Κοβάτσης.
-Η εισαγωγή και χρήση του αμίαντου, όπως αναφέραμε, έχει απαγορευθεί στα Κράτη-Μέλη της Ε.Ε. Τι μπορεί όμως να γίνει με τους χιλιάδες τόνους αμιαντοτσιμέντου που στην Ελλάδα ειδικά είναι κατάσπαρτη. Μια λύση υπάρχει να εφαρμοσθούν οι νόμοι της παραγωγής και κατανάλωσης αμίαντου. Οι υπάρχουσες σωληνώσεις ύδρευσης και άρδευσης να εγκαταλειφθούν και οι κατασκευές από αμίαντο (ειδικά στα σχολεία και νοσοκομεία) να καταστραφούν προσεκτικά με γνωστές υπάρχουσες μεθόδους και να θαφτούν σε προκαθορισμένο σημείο. Όπως ακριβώς γίνεται με τις ανεπτυγμένες χώρες, όπου η απομάκρυνση του αμίαντου γίνεται γρήγορα και με επιστημονικούς τρόπους από οικοδομές. Αν δεν γίνει τίποτε μετά από αυτή την ενημέρωση, η μεγάλη επιδημία θα έλθει με την διαφορά ότι αυτή τη φορά, δεν θα μπορούμε να επικαλεστούμε άγνοια, ούτε να ζητήσουμε συγγνώμη από τα παιδιά μας. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα σε αυτές τις περιπτώσεις από την άγνοια, του τεχνίτη που επισκευάζει φρένα με αμίαντο, του εργάτη που δουλεύει σε αίθουσες με ψευδοροφές από αμίαντο, του μαθητή που πηγαίνει ανυποψίαστος στο σχολείο του, που έχει επεκταθεί με αμιαντοκατασκευές, με την άγνοια εκατομμυρίων ανύποπτων πολιτών που κυριολεκτικά πίνουν νερό από σωλήνες ύδρευσης με αυξημένη συγκέντρωση ινών αμιάντου.
ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ, λοιπόν, μετά και το σημερινό δημοσίευμά μας, θα φιλοτιμηθούν κάποιοι να ξηλώσουν τον αμίαντο από τα σχολεία και το δίκτυο υδρεύσεως;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΛΑΧΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου